Scepsis is een voorbehoud tegenover de aanvaarding van kennis, de acceptatie van feiten en een terughoudende instelling tegenover waarheid. Beweringen, hypothesen, dogma’s, geloof en veronderstellingen verdienen scepsis. Maar verdient wetenschappelijke kennis dan geen vertrouwen? We kunnen toch niet alles verifiëren? In dit essay onderscheiden we drie soorten scepsis: 1. De radicale sepsis met de stelling; zekere kennis ligt buiten ons bereik. 2. Empirische scepsis met de propositie: alleen verifieerbare kennis is ware kennis. 3. Attitude scepsis met de opvatting: alleen mijn eigen waarheid telt. Om deze drie vormen van scepsis toe te lichten plaatsen we die in het totale kennisveld. In een matrix van onzekerheid naar zekerheid en van onbelangrijk naar belangrijk. Daarmee scherpen we het zicht op scepsis aan. Met steun van de neurowetenschap om het bewustzijn te plaatsen en een waardensysteem waarmee we keuzes maken en oordelen vellen. Dit brengt ons op scepsis over scepsis
