Je kind verliezen is niet te bevatten en alles verandert ingrijpend.
Je komt naakt te staan, naakt tot op het bot.
Wat je voor waar aannam bestaat niet meer, je moet jezelf opnieuw uitvinden.
Hoe verwerk je zoiets groots, is er nog wel leven daarna?
Langzaam opstaan uit de puinhopen van verdriet. Je weg vinden met behulp van opleidingen, trainingen, workshops, retraites, satsangs, pillen en therapieën.
Want het enige wat je kunt doen is goed voor jezelf zorgen.
En dan … dan gaat er nog een kind dood.
Anna Boender (1954) beschrijft op indringende wijze het verlies van haar twee dochters, die allebei totaal onverwacht uit het leven werden gerukt. Maar bovenal beschrijft zij hoe zij door radicaal zelfonderzoek het leven leert omarmen, precies zoals het is. Door dit enorme verlies is zij een diepgaand transformatieproces ingegaan.
Anna Boender heeft een praktijk voor verlies- en rouwbegeleiding- Nyinge. Zij ondersteunt ouders na het verlies van hun kind(eren) en begeleidt mensen bij andere ingrijpende gebeurtenissen.
