Als een dierbaar persoon overlijdt, vragen nabestaanden dikwijls: waar ben je nu? Geef me een teken, hoe is het daar? Wat nu als de achtergeblevenen daadwerkelijk een teken ontvangen?
In Een gift uit Avalon vertelt Annet Brouwer ons zeer persoonlijke, ontroerende verhalen van ‘gewone’ mensen die in het dagelijks leven werden overvallen door een teken van een overleden dierbare. Het zijn verhalen van ruim veertig mensen over onverwachte tekens en bezoekjes van gene zijde, die deze mensen tot voor kort met nagenoeg niemand hebben gedeeld. Bijna altijd waren de tekens en bezoekjes onvergetelijk en van buitengewone betekenis.
De tekens zijn zeer uiteenlopend: van telepathische communicatie waarin de overledene werd gezien, gehoord of gevoeld, tot betekenisvolle toevalligheden, tot ‘onmogelijke’ voorvallen met apparatuur en voorwerpen. Er waren zelfs tekens en boodschappen die geverifieerd konden worden. En wat te denken van vooraf afgesproken tekens van een voortleven die na het overlijden ook daadwerkelijk werden ervaren? Raar, maar waar?
Annet Brouwer laat ons kennismaken met een fenomeen dat vaker voor blijkt te komen dan we denken. Ze plaatst de verhalen in een historisch perspectief en beantwoordt de vraag of religies, wijsheidstradities, mystici, filosofen en de wetenschap dit fenomeen voor mogelijk houden.
Na lezing van dit boek zou de vraag op kunnen komen: is het echt zo dat de dood ons scheidt?
