In De andere kant van de zee van António Lobo Antunes denkt een legerofficier op leeftijd in Lissabon terug aan zijn tijd in Angola, vooral aan 1961, toen de zwarte bevolking in opstand kwam, wat het startsein was voor een koloniale oorlog die bijna vijftien jaar zou duren. Ook de dochter van een katoenplanter herinnert zich zoveel jaren later aan de kust van Portugal de gewelddadigheden van toen, evenals een ambtenaar, die na de oorlog in Angola is gebleven. Alle drie zijn ze getekend door dat wrede verleden, alle drie zeulen ze hun frustraties en trauma’s met zich mee, die in de loop van de roman steeds wranger en navranter in beeld komen.

De andere kant van de zee is een meesterlijke driestemmige roman over herinneren, over racisme en hoe dat nog altijd doorwerkt, en over het verlangen naar een andere oever.

'Lobo Antunes’ zinnen krijgen zelden een punt als afsluiting. Daardoor lezen de herinneringen van deze door oorlog zwaar
gelittekende zielen als een langgerekte, woeste, voortrazende woordenvloed. Beklemmend en beklijvend.' - Medisch Contact

Over eerder werk:

***** ‘Nobelprijsmateriaal, dit.’ – De Limburger

***** ‘Lobo Antunes sleept de lezer in deze roman ademloos mee van begin tot eind.’ – NRC Handelsblad