Carry Van Bruggen en haar broer Jacob Israël de Haan hadden beiden een overschuimend talent om onrechtvaardigheden te registreren én de gave om die zowel met een bewonderingswaardige welbespraaktheid als met 'gouden pennetje' aan de kaak te stellen.
Carry begon als schrijver van verhalen en romans. Daarnaast bouwde zij een reputatie op als spreker en columnist bij o.a. het Algemeen Handelsblad. In 1924 was Van Bruggen de allereerste die voor de radio een toespraak hield. Daarna bleef zij een geliefde gastspreker.
In haar essays wees zij onbarmhartig op gevaren als nationalisme, populisme en groepsbeïnvloeding.
Jacob was tot zijn dood correspondent voor het Handelsblad in Palestina. Hoe langer hij daar verbleef hoe kritischer zijn toon werd tegenover het koloniale gedrag van sommige zionistische groeperingen.
Hun nalatenschap en messcherpe observaties hebben inmiddels de kracht van waarschuwende profetieën aangenomen door de opleving van misleidende retoriek die de impact van negatieve groepsdynamica op een onzekere samenleving gebruikt om knollen voor citroenen te verkopen. Het antidotarium van Carolien en Jacob de Haan verstrekt tegengif om kwalijke processen te diagnosticeren en hun gevolgen te bestrijden.
