Met de benoeming van de Saks Andreas Schmidt tot Volksgruppenführer begon in 1940 in Roemeens-Duitse kringen een proces van nazificatie. In dit boek legt Feiko Postma uit dat de Roemeense Duitsers zich vanaf 1871 al meer en meer identificeerden met het voormalige Duitse moederland. De auteur beschrijft hoe er vanaf de jaren twintig raakvlakken waren tussen de Roemeense culturele opvattingen en die van de Nazi’s. Niet alle Roemeense Duitsers stonden achter Schmidt. In deze bundel wordt echter wel duidelijk dat grote groepen hem en Adolf Hitler uiteindelijk volgden. Centraal in de bundel staat het contrast tussen Schmidts openlijk beleden doelstellingen en diens werkelijke ambities. In een afsluitend hoofdstuk behandelt Postma het gevolg van de communistische machtsovername in Roemenië voor de positie van de toen al 800 jaar oude Roemeens-Duitse minderheid. Feiko Postma (Zierikzee 1955) studeerde geschiedenis in Leiden. In 2003 promoveerde hij met het proefschrift 'Repatriëring van Sovjetonderdanen uit Nederland 1944-1956: Mythe en waarheid'. Postma publiceerde in onder meer de Internationale Spectator, Plural Societies en het Tijdschrift voor Geschiedenis. Daarnaast verschenen opiniërende artikelen van zijn hand in een aantal landelijke dagbladen. Ook leverde hij een bijdrage aan het liber amicorum voor zijn promotor Jan Bank. De auteur werkt sinds 1991 als docent geschiedenis bij Instituut Blankestijn (Utrecht).