'Griezelig goed.' VPRO Gids
Maandenlang heeft Miri gewacht op de terugkeer van haar vrouw Leah. De diepzeemissie waar Leah onderdeel van uitmaakte was uitgedraaid op een catastrofe: veel langer dan gepland zat Leah met haar twee collega's vast in een onderzeeër op de bodem van de zee. Wanneer Leah dan eindelijk weer thuis is, hoopt Miri dat ze het normale leven samen weer op kunnen pakken, maar Leah lijkt te zijn veranderd. Wat er precies met haar en haar collega's gebeurd is weet Miri niet, maar wat het ook is dat Leah heeft meegemaakt, gezien en gevoeld daar in die diepte; ze draagt het ook nu, op land en in hun eigen huis nog met zich mee. Terugkeren naar hun gewone leven lukt niet meer. Miri voelt haar geliefde bij zich wegglippen. Herinneringen aan hun vroegere leven, de kleine momenten die ze met elkaar deelden, dringen zich aan haar op en doen haar al te meer beseffen wat ze aan het verliezen is.
Onze vrouwen diep in de zee is een uitzonderlijke, poëtische roman over liefde, verlies, rouw en over al het onbekende dat leeft in de diepe, angstaanjagende zee.
'Er zit zo'n tederheid in de precisie van deze observaties van langdurige liefde en zo'n griezelige vervreemding wanneer het unheimliche binnendringt. Uiteindelijk smelten de twee sferen samen in de hartveroverende, filmische climax van de roman. Ik zal er nog lang over nadenken.' The Times
'Een stemmige en intieme debuutroman, zowel een portret van een huwelijk als een subtiele horrorfantasie (...) betoverend.' Publishers Weekly
'Julia Armfield is een van mijn favoriete schrijvers, Onze vrouwen diep in de zee beweegt zich vloeiend tussen horrorverhaal en liefdesverhaal, het prachtige en het groteske. Een hedendaags gothic sprookje, subliem in zijn griezeligheid.' Florence Welch (Florence and the Machine)
'Julia Armfields debuutroman is scherp, atmosferisch, droogkomisch, verdrietig, uitzonderlijk.' The Irish Times
