In dit boek vertelt de 74-jarige Ken Smith over zijn leven als kluizenaar in de Schotse Hooglanden. Hij woont alleen, zonder elektriciteit, bij Loch Treig, waar hij leeft van het land: vissen, houthakken en zijn eigen drankjes brouwen. Smith’s unieke inzichten laten ons een glimp opvangen van de pracht en verwondering van een leven in de natuur. Dit boek biedt wijsheid over hoe elk van ons kan ontsnappen aan de drukte en stress van het moderne leven.

Het is een geweldig boek waarin hij enerzijds de avonturen van het kluizenaarsbestaan beschrijft (bijvoorbeeld: hoe om te gaan met agressieve beren?), maar ook beschouwelijker kijkt naar wat het betekent om uit de maatschappij te stappen, over de rol van de natuur in ons leven en over alleen ouder worden.

Aan het begin trekt Ken Smith zich terug uit een soort voor van rebellie, zelfs grenzend aan weerzin over hoe wij de samenleving inrichten – dan liever alleen, denkt hij. Maar door de jaren heen wordt hij steeds zachter: hoe ouder hij wordt, des te meer realiseert hij zich hoe afhankelijk hij is van anderen, van de natuur en de wereld om hem heen.

"Mij ontroerde zijn verandering. Smith wilde arm zijn omdat hij mensen niet vertrouwde. Maar door zijn armoede leert hij uiteindelijk afhankelijk te zijn van anderen, en hij blijkt er goed in te zijn. Zo overwint hij het door hem zo verfoeide individualisme: niet door een vlucht uit, maar door een nieuwe relatie tot de samenleving." – Trouw