"Ik heb de brieven gelezen."
"Wat?"
"Je had ze allemaal mee naar beneden genomen en laten liggen. Je had gezegd dat je van dat meisje gehouden hebt. Ik was niet alleen nieuwsgierig naar haar maar ook naar je leven daar."
Ze merkte dat hij schrok en z'n gezicht donker werd.
Ze stond op, liep naar het dressoir, opende het en pakte een trommeltje. Ze maakte het trommeltje voor hem open. "Kijk, de ansichtkaarten die je ons stuurde. Kaarten, met de groeten. Geen brieven. Je hebt ons nooit verteld hoe het je daar verging. Dat weet ik nu pas. Nu ik die brieven gelezen heb."
Serf Smeesters is na een missie in Libanon gewond teruggekeerd en nooit meer de oude geworden. Hij is vermoeid, neemt geen initiatief, wordt geplaagd door hoofdpijnen en is niet in staat te werken. Met de maatschappij is hij het contact kwijtgeraakt.
Hij woont bij zijn moeder en reageert zich op haar af. Een vriend houdt hem op de been.
Gebeurtenissen uit zijn jeugd vermengen zich met ervaringen in het leger. Als hij een liefde uit zijn jeugd tegenkomt, geeft ze hem de brieven die hij haar geschreven heeft in zijn tijd in Libanon. Alles komt weer terug, de jaren voor de missie en de familieomstandigheden. Dan blijkt dat zijn moeder ook een geheel eigen verhaal heeft.
Klaas Swaak toont zich met deze zorgvuldig geconstrueerde roman een boeiend verteller, die het verleden op overtuigende wijze laat herleven.
Klaas Swaak (Heerlen, 1935) deed in een drietal boeken verslag van zijn raadslidmaatschap en wethouderschap. Hij hield enige jaren een weblog bij en schreef voor een aantal media.
Zijn literaire debuut vond in 2008 plaats met de verhalenbundel Thuiskomst en andere verhalen. Daarna verschenen de novelle Het stilzwijgen en de romans Hongerige wolf, Op de helling en De reis terug. Zijn Een Groninger familiekroniek 1870-1960 is niet in de handel.
