Algemene menskunde als basis voor de pedagogie vormt het fundament van de ‘stoomcursus’ die Rudolf Steiner in 1919 gaf aan de eerste lichting vrijeschoolleraren. Hij gaat daarin uit van algemene antroposofische inzichten over de mens en verbindt die met de praktijk van het pedagogisch handelen. Met deze voordrachten begon een vernieuwende pedagogische beweging die in de loop van de wintigste eeuw vruchtbaar is gebleken. Er bestaan nu ruim duizend vrijescholen in de wereld, waarvan circa tachtig in Nederland. Voor het begrijpen en beoordelen van de dagelijkse praktijk aan al die scholen is de inhoud van dit boek onmisbaar. Daarnaast biedt het een schat aan inzichten voor werkers in aanverwante beroepen als artsen, therapeuten, psychologen en orthopedagogen. In zijn nawoord gaat Willem Frederik Veltman in op een paar belangrijke vragen die naar aanleiding van deze voordrachten kunnen ontstaan.
